Dziecko w perspektywie diachronicznej i synchronicznej
990 pkt/szt
Redakcja naukowa: Monika Nawrot-Borowska, Dariusz Zając
Optymalny rozwój dziecka w sferze psychofizycznej zazwyczaj wymaga prawidłowych z pedagogicznego punktu widzenia mechanizmów wrastania w kulturę i społeczeństwo wraz z ich strukturami, instytucjami i sferą aksjologiczno-normatywną. Jednakże intensywne, niejednolite i wieloaspektowe procesy rozwoju społecznego powodują, że modelowa perspektywa rozwoju dziecka i standardów uczestnictwa społecznego nie przebiega w rzeczywistości w pożądany sposób. Wszelkie odstępstwa od tej modelowej perspektywy wymagają zazwyczaj uruchomienia intencjonalnych procesów wspomagania podstawowych mechanizmów socjalizacyjnych, czyli oddziaływań o charakterze pomocowym, wspierającym, opiekuńczym, interwencyjnym czy poradniczym. Właśnie w taki kontekst wpisuje się recenzowana publikacja – sytuuje dziecko w szerokiej perspektywie rozwojowej i inkulturacyjnej, uwzględniającej różnie interpretowane oddziaływania pomocowe.
źródło: https://wydawnictwo.ukw.edu.pl/sklep/2016/dziecko-w-perspektywie-diachronicznej-i-synchronicznej/ [dostep 03.02.2022]